KRÓTKOWZROCZNOŚĆ U DZIECI. PYTANIA I ODPOWIEDZI.
1. Czym jest krótkowzroczność? Jak często występuje na świecie?
Krótkowzroczność, inaczej miopia, jest często spotykaną wadą wzroku. Pojawia się, gdy gałka oczna rośnie zbyt szybko i staje się za długa w odniesieniu do mocy skupiającej rogówki i soczewki wewnątrzgałkowej lub rogówka jest zbyt wypukła i gruba. W efekcie promienie światła skupiają się przed siatkówką zamiast na niej. Osoby z krótkowzrocznością widzą wyraźnie obiekty będące blisko, ale odległe przedmioty są rozmyte. W przypadku tej wady predyspozycje genetyczne są bardzo istotne. Zwiększona aktywność w bliskich odległościach, w tym spędzanie czasu przed ekranem, i przebywanie krócej na świeżym powietrzu, są również postrzegane jako czynniki ryzyka rozwoju i progresji krótkowzroczności.1
Miopia często jest diagnozowana między 6 a 14 rokiem życia. Obecnie dotyka do 5% przedszkolaków, około 9% dzieci w wieku szkolnym i prawie 30% nastolatków.2 Osoba z jednym krótkowzrocznym rodzicem ma trzykrotnie większe ryzyko rozwoju krótkowzroczności, a sześć razy większe, jeśli oboje z rodziców są krótkowidzami.3
Jak wynika z badań opublikowanych przez American Academy of Ophthalmology4, miopia staje się globalną epidemią, w której około 5 miliardów ludzi, czyli połowa światowej populacji, do 2050 r. może mieć krótkowzroczność.
Geograficznie najwyższa częstość występowania krótkowzroczności u dzieci występuje w Azji Wschodniej. Hongkong ma jeden z najwyższych wskaźników krótkowzroczności na świecie, przy czym krótkowzroczność dotyka ponad 40% uczniów w wieku ośmiu lat.5 Badania sugerują związek między azjatyckim pochodzeniem etnicznym a szybszym postępem krótkowzroczności oraz wyższą częstością występowania w tej grupie ludzi na całym świecie.
2. Czy krótkowzroczność można wyleczyć?
Nie, krótkowzroczności nie można cofnąć ani wyleczyć, ale można spowalniać jej rozwój. Jeśli działania, mające na celu kontrolę progresji wady, rozpocznie się odpowiednio wcześnie, wówczas ostateczne wartości korekcyjne wady wzroku i idące za tym ryzyko powikłań będzie najmniejsze.
3. Dlaczego kontrola postępu krótkowzroczności jest tak istotna?
Krótkowzroczność, inaczej miopia, jest często spotykaną wadą wzroku. Pojawia się, gdy gałka
oczna rośnie zbyt szybko i staje się za długa w odniesieniu do mocy skupiającej rogówki i soczewki wewnątrzgałkowej lub rogówka jest zbyt wypukła i gruba. W efekcie promienie światła skupiają się przed siatkówką zamiast na niej. Osoby z krótkowzrocznością widzą wyraźnie obiekty będące blisko, ale odległe przedmioty są rozmyte. W przypadku tej wady predyspozycje genetyczne są bardzo istotne. Zwiększona aktywność w bliskich odległościach, w tym spędzanie czasu przed ekranem, i przebywanie krócej na świeżym powietrzu, są również postrzegane jako czynniki ryzyka rozwoju i progresji krótkowzroczności.
Miopia często jest diagnozowana między 6 a 14 rokiem życia. Obecnie dotyka do 5% przedszkolaków, około 9% dzieci w wieku szkolnym i prawie 30% nastolatków.
Osoba z jednym krótkowzrocznym rodzicem ma trzykrotnie większe ryzyko rozwoju krótkowzroczności, a sześć razy większe, jeśli oboje z rodziców są krótkowidzami.
Jak wynika z badań opublikowanych przez American Academy of Ophthalmology, miopia staje się globalną epidemią, w której około 5 miliardów ludzi, czyli połowa światowej populacji, do 2050 r. może mieć krótkowzroczność.
Geograficznie najwyższa częstość występowania krótkowzroczności u dzieci występuje w Azji
Wschodniej. Hongkong ma jeden z najwyższych wskaźników krótkowzroczności na świecie, przy czym krótkowzroczność dotyka ponad 40% uczniów w wieku ośmiu lat.
Badania sugerują związek między azjatyckim pochodzeniem etnicznym a szybszym postępem krótkowzroczności oraz wyższą częstością występowania w tej grupie ludzi na całym świecie.
Materiały informacyjne pochodzą od Hoya Vision.
