Poprzedni problem
Dowiedz się więcej
Zwyrodnienie plamki żółtej (ang. Age-related Macular Degeneration, AMD) jest to przewlekła choroba w wyniku, której dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia centralnej części siatkówki (plamki żółtej).
Występuje u osób po 50. roku życia. W wyniku tej choroby dochodzi do uszkodzenia siatkówki (a szczególnie jej części centralnej – plamki żółtej), co prowadzi do pogorszenia, ubytków, a niejednokrotnie całkowitej utraty widzenia centralnego.
Rozróżnia się postać suchą i wysiękową, która może dotknąć także ludzi młodych.
To jedna z najpowszechniejszych i nieodwracalnych przyczyn poważnej utraty widzenia centralnego, z praktyczną ślepotą włącznie. Szacuje się, że około 19% populacji europejskiej po 65. roku życia straci wzrok z powodu AMD.
Rosnącą globalnie liczbę chorych tłumaczy się przede wszystkim wzrastającą średnią długością życia.
Czynniki ryzyka
Objawy
Do podstawowych objawów choroby należy pojawienie się ciemnych, szarych plam w centrum pola widzenia, a także metamorfopsje, czyli zniekształcone widzenie prostych linii. W przypadku suchego AMD rzadko dochodzi do ciężkiego pogorszenia widzenia. Zdarza się, że proces utraty wzroku postępuje i może przejść w postać wysiękową.
Leczenie
W przypadku suchego AMD nie istnieje skuteczna metoda leczenia. Jedynym leczeniem jest monitorowanie i spowalnianie postępowania choroby. Ważne są zmiany, które pacjent wprowadzi w swoim stylu życia: zmiana diety, zaprzestanie palenia tytoniu, ograniczenie ekspozycji na światło słoneczne. Niezbędne są wizyty kontrolne u specjalisty, a także samodzielne kontrolowanie widzenia za pomocą testu Amslera.
Wysiękową postać AMD można również leczyć terapią spowalniającą (np. z pomocą iniekcji preparatów anty-VEGF do komory ciała szklistego).
W krajach rozwiniętych AMD jest najczęstszą przyczyną nieodwracalnej utraty wzroku u osób powyżej 50 roku życia.
Częstość występowania utraty wzroku wzrasta wraz z wiekiem.
mapka dojazdowa 
